Otto Kroesen: Russische revolutie en wereldrevolutie, oftewel: waaruit bestaat eigenlijk wereldrevolutie?

De citaten uit het werk van Rosenstock-Huessy zijn bedoeld om twee vragen voor het voetlicht te brengen:

1. Waarin onderscheidt de eigenlijke wereldrevolutie zich van de Russische revolutie? Immers, de Russische revolutie had de ambitie om de wereldrevolutie te zijn.
2. Waarin bestaat de eigenlijke wereldrevolutie, die nog gaande is en waar wij in staan? Wat is de taak die voor ons ligt?

De eigenlijke wereldrevolutie is wel werkzaam in de Russische revolutie ook, maar de Russische revolutie is slechts een deel van dit gebeuren. Er staan twee wegen open om dit gebeuren te interpreteren.

Stalin prijst met heroïsche woorden de mechanisatie aan. Iedereen gaat erop vooruit. Maar voor deze mechanisering van de arbeid wordt wel een prijs betaald. Het succes van de publieke zaak wordt betaald met onzekerheid op iedere arbeidsplaats afzonderlijk. Dat geldt natuurlijk voor de Russische samenleving, maar het is een wereldwijd fenomeen geworden.

Het is wel duidelijk dat het nieuwe maatschappelijke systeem van totaalmobilisatie ter wille van de productie alleen maar kan bestaan ten koste van private offers. Dat geeft een nieuwe nadruk op de innerlijke kwaliteit van de mens zelf, die nu een tegenweer moet gaan bieden tegen deze globale voortdurend beweeglijke economie. De instituties beschermen niet, de bredere oriëntatie van de mens zelf moet dat doen. Wat hebben mensen in huis om dat te doen? Europa zou niet moeten kijken naar de orde die Europa heeft voortgebracht, maar naar de mensen die het heeft voortgebracht. (Je zou ook kunnen bepleiten dat er nieuwe instituties ontwikkeld moeten worden. Misschien is dat ook enigszins gaande, maar wereldwijde problemen vragen ook om wereldwijde regulering. Dat is niet eenvoudig en dan: dan is toch de innerlijke kracht van de mensen nodig omdat tot stand te brengen).

Van Rosenstock-Huessy is ook het woord, dat een conflict al beter is dan onverschilligheid voor elkaar. Want in dat laatste geval weten we niet omtrent elkaar. In het conflict zoeken we elkaar op en zo is het conflict een fase naar een hogere vrede. Mooi en harmonieus is dat niet, maar toch.

We komen nog even terug op de bolsjewisten. Hier komt de revolutie niet voort uit pijnlijke ervaringen en botsingen, maar hier wordt revolutie van tevoren intellectueel bedacht. Alles wat voortijdig bedacht wordt blijft echter zonder werking.